Birikim demek…
Baraj demek yaşam demek…
ÖLÜM…
Hatırlayan hatırlayacaktır, anlatmışımdır bir baraj nasıl bombalanır…
Temellere mayınlar yerleştirildi…
Zaman gösterecek…
Baraj ya ayakta kalacak veya yıkılacak!
Önderdir bu…
Anlatmaz nedensizi…
Bilemez, hesaplayamazsın…
Kalbinde değilsen.
😊 öyle olmalı insan…
İki ve veya daha fazla ruh…
Tek vücut, tek dil…
TEK YUMRUK OLMALI…
Ve bütün bu oluşum tutkalı…
Sevgi, saygı ve güven!
Evlat hâkli…
Bende hâkliyim dediğimde…
O diyor” Baba kendini öldürmek için elinden gelen her şeyi yapıyorsun!”
EVET!
Bende diyorum ki…
Kafa gitti, darmadumanım, toplayamıyorum kendimi…
Haftalardır kolum, bacağım…
YEMINLE kıpırdayamıyorum feci ağrılar, bu sabah aklıma geldi…
Ev…
Dükkân eczane misali…
Voltarain veya DicloFenak…
Krem…
Ulan sürsene koluna, bacağına, kalçaya…
Jet gibiyim, JET…
Türkün akli…
Ya kaçarken ya s.çarken!
Hani diyorum ya aylarca yatırdılar yatağa, üstünkörü düzetme…
Tüm kemikler olduğu gibi kaynadı…
Kıpırdatamıyorlardı ki, kırılmayan kemik “kalmadı”
Onun bedeli, tabii yaş ilerledikçe daha fena…
Artı yıpranma!
Çok şükür, çok şükür ağrısız, sizisiz ne güzel bir şeymiş ya…
YEMINLE…
Unuttum böyle yaşamayı. Tabii dikkat etmem gerekiyor, kimi hareketler…
Zıplatıyor beni ama en azından otururken, yatarken yok bir şey…
Kahve…
Sonra Oma!